İnsan kendi cümlesine
İstediği özneyi bulunca
Cümle başka bir kıymetli oluyor
Konuşurken ayaklarımın titrediğini
Fark ettin ama
Sana her baktığımda
Düşüyor yapraklar birer birer
Ben mi! Şanslıyım
Suyun üzerine düştüm az önce
Nereye gider...
Hangi kıyıya düşerim
Yolculuğum nerede biter bilinmez
Düşündükçe üzerime bıraktığın yükleri
Göğsümde çatallaştı her biri
Daral malarım ondan
İç çekmeler im
Ölüm nasıldı yaşamadım
Ölümden beter yaşadığım
Kor kor cehennem ateşi yanıyorum
Ne varsa elimde kalan
At ateşe
Korlansın
Giden kimdi şimdi
Unutulanı yolculadım
Umuda sarhoş sabahlarda
Beşiktaşta sabah iskelesinde
Sana doğru köpürdü deniz
Durmalı ellerim,
Kulaklarım duymamalı
Seni hatırlatan notaları.
Sevdanı sıkıştıramam
Beş çizgi arasına,
Kulp takmamalı,
Aşk bir salıncaktı ellerinde;
Yalancı uykulara daldığım.
Karabasan ayrılıklar yaşadım,
Sen dokundukça uyandığım,
Vicdan denen terazide
Ağır günahlar bıraktın kefeme
Gün çekildi
Saçlarını topladı sarı saçlı kız
Kızıla dönüştü
Sonra birden siyaha
Akşam geldi
Karanlık sallanıyor gecede
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!