Islık çalıyor gece
Şimdi uyandım
Yazmadan uyu demiştin
Uyanırken yazıyım istedim
kuşların dili yok
Varsın kuş dili konuşsun insanlar
Kendi gökyüzümdeyim
Yedinci vadide
Nereden baksan otuz kuş ederim
Doğarım ölümlerde
Edebiyatımsın desem
Anlamı boşalıyor cümlelerin
Tarihsin desem miladın yok
Ne öncesi... ne sonrası
Felsefe olsan
Düşüncen karıncalanır
Dağların gökyüzüyle birleştiği
Şafak çizgisinde gözlerim
Güneş kayboluyor
Bütün renklerin kızıllığında
Deniz, gökyüzü ve ben
Kaç iklim soldu
Kenti kapatmış sis
Gönül gözüm açık
Hiç kimseyi göremiyorum
Gökyüzü havalı
Bir metrede kayboluyor gittiğim yol
Sabahın bir vakti
Göz kırpıyor kentin ışıkları
Puşt sokaklara
Kan çanağı
Şiş düşünmekten gözleri
Kenti kapatmış sis
Gönül gözüm açık
Hiç kimseyi göremiyorum
Gökyüzü havalı
Bir metrede kayboluyor gittiğim yol
Hiç düşünmüyorum geceleri
Neden gelmiyorsun aklıma
Uyuyorum çoğu zaman
Rüyası var,bunun hayali
Yoksa ben hiç seni sevmedim mi?
Ben sana sevdalandım
Atmasada yüreğin
Üşüsemde ağustos sıcağında
Yanarım aralık ayında
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!