Yaşamak için
bir nedenin olsun,
bir çocuğun gülüşü,
bir dostun sözü,
bir serçenin kanadı…
Büyük oyundu,
sahnesi kalpten kurulmuştu.
Aşk ile oynandı,
perdesi gözyaşından dokundu.
Sıralar yetim kalmışsa güne başlamadan
Dalından kopmuş bir meyve misali
Yeri dolmayacak bir değer gider kürsüden
Son öğrenci gelmişse siz gidiyorum demeden,
Açmaya hazır goncalarınız var bıraktığınız bu yerde
Sen benim yüzüme değil, gölgeme baktın,
oysa bilmezsin ki ben,
bir çocuğun düşlerini korumak için
uykusuz gecelerden geçtim.
Faili meçhul aşklar biriktirdim,
Sevdayı...
Bu sancılı süreçte
vuslata eremeden yitirdim.
Kimini bir sözüyle uğurladım,
Kimini cebine sakladığı menfaati ile
Bir gün, susar herkes.
Ne bir ses kalır odalarda,
ne bir gülüş yankılanır duvarlarda.
Sadece bir fotoğraf düşer yere —
Hayaller diyorum,
iyi ki varlar.
Ellerim sana uzanırken
boşluğa düşmüyor,
Bir gün fark edeceksin,
dünya sen gülümsediğinde şekil değiştiriyor.
Kırık aynaların ardında değil,
kalbinin merkezinde başlıyor iyileşmek.
Her şey seninle başlar.
Kendine iyi bakmaya başladığında, hayat da sana iyi davranmaya başlar.
Kendini önemseyince, dünya da seni önemser.
Kendini sevdikçe ışığın çoğalır,
o ışık seni hem daha iyi hissettirir
hem de güzelleştirir.
Sabah
daha el değmemiş
masum ve çocuk gibi
akşam
yalnız ve yorgun




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!