Sade bir şiir yazdım
Ukalalığa karşı;
İmgesiz
Saf
Çıplak
Simgeler bütünü bu 'basit şiir'de
Gerçek olamayacak kadar güzel
Terkedilmişliğe açan divane güller
Hasreti çağıldar dalgaların elinde kehribar taneleri
Ve soluk yüzlerde ıslanır en soylu mavilikler
Muhteşem manzarada
Yeşil derine düşer inci
Bir gemi geçiyor karşıdan
Masmavi sularda.
Saf dünyamda,
Penceremden tek gördüğüm.
Sevdalı bakışlarımdan,
Yenilmez bir haz duyuyorum
Aşk deme bana, perhizdeyim
İstemem bir daha, keriz miyim
Dilim yandı bir kere, yer miyim
Kim ister beni zaten gevezeyim
Yok mu ilacı, kanserden beter
Mehtaplı gecelerde
Sensiz boş geçer hayat
Tutuşmuş hecelerde
Seninle özel hayat.
Tenhalarda ummansın
Bir dua üfledim rüzgâra,
adı konmamış bir umutla.
Gökyüzü sustu, ama içimde bir yıldız kıpırdadı;
belki de Tanrı, tam o anda
Sevenin hesabı olmaz,
gururu olmaz,
beklentisi olmaz.
Acısı da olmaz —
Doğum günüm…
ve sen yoksun.
Bir yıl önce bırakmıştın bana
Bir kalp, susmayı öğrenir bazen,
acının içinde değil, onunla birlikte olgunlaşır.
Ben de öyle yürüdüm;
her adımda bir hatıranın izini taşıyarak,
her sessizlikte bir nefesi saklayarak geldim buraya.
Toprak...
yalın ayak bastığım her karışı,
anneler gibi bağrında taşıyor beni.
Gökyüzü —
bir mavi değil artık yalnızca,
şehit kanıyla ıslanmış




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!