Leyla İnan Şiirleri - Şair Leyla İnan

Ardına bakmadan kaçıp giderken
Dur gitme kal dedim, dinlemedin ki.
Emeğim yerlere saçıp giderken
Dur gitme kal dedim, dinlemedin ki.

Böyle değil idi senle sözümüz

Dünyalara bedel, dostun meclisi
Orda gerçekler var, yalan bulunmaz.
Üstünde durulan postun meclisi
Gördüğü her şeyi, çalan bulunmaz.

Bizlerde küskünlük, dargınlık yoktur

Yaşam çok acımasız sanırsın insafı yok
Nedeni, niçinleri çözemedim bir türlü.
Zaman sanki bir hançer, sineme saplı bir ok
Ekmeden biçenleri, çözemedim bir türlü.

Feryat figan eyledim yanıt yoktu çağrıma

Koskoca maziyi sorguya çektim
Mazi dedikleri dün müydü bilmem.
Sensizilik dedin de boynumu büktüm
Geçen onlarca yıl gün müydü bilmem.

Kendimi her zaman seninle sandım

Çıkıp bir şafak vakti her yerden sana bakıp
Haksızlardan hesabı sormaya geleceğim.
Nankörün, hal bilmezin canını fena yakıp
Hep ben diyen gafili yormaya geleceğim.

Oynayıp duruyorsun kötü giden kaderle

Dur dedim feleğe vurma belime
Neden yüzüm gülmez bilemedim ki.
Görenler şaşırır garip halime
Neden yüzüm gülmez bilemedim ki.

Sanki oyuncağım elinde senin

Eğer ki birazcık hatırım varsa
Benim baharımı kışa çevirme.
İçime işleyen bir ahuzarsa
Gözümden düşeni yaşa çevirme.

Gönlümü gönlüne yaren etmişken

Çok mu şey diledim Allah'ım senden
Yürekten süzülen baktım boş imiş.
Can bile çıkmazken aşık bedenden
Yüce dağlar aşmak her dem düş imiş.

Hangi yana baksam başım dönüyor

Zaman nasıl da akmış hiç farkında değilim
Her şeyde son var diye, düşlerime sarıldım.
Neden durup dururken hep hüzüne eğilim?
Her yerde sen var diye, düşlerime sarıldım.

Gözden ırak kalsa da yürek hep onu arar

Gidiyorum ben dedim umurunda olmadı
Ardım sıra öfkeyle kaşlarını yıkmışsın.
Sabır tükendi işte sevda bizde kalmadı
Duydum ki sevdiceğim nice canlar yakmışsın.

Sevdiğini inkarla hep palavra atarak