Leyla İnan Şiirleri - Şair Leyla İnan

Acılar üst üste geldiği zaman,
Bir mucize olsa, ben uyanmasam.
Hasretin bağrımı deldiği zaman,
Bir mucize olsa, hiç uyanmasam.

Hayat acımasız, büker belimi,

Hep bozukmuş dediler yalan dünya düzeni
Nedenini bir türlü, bilemedim gitti dost.
Bütün bunlar güçsüze hasım etmiş üzeni
Doya doya gülmedim, bu da bana yetti dost.

Ne bir gün isyan ettim, ne de sitemkar oldum

Hayali karşımda canlı mı canlı
Sanırsın aniden gitmemiş gibi.
İlk günkü tadında çok heyacanlı
İçimde hiçbir şey bitmemiş gibi.

Dizlerim titriyor, başım dönüyor

Dertlerle yoğrulmuşum ne gam biter ne keder
Ortasında kalmışım bitmeyen bilmecenin.
Hüzünlerim son bulsa bana da gülse kader
Sabahındayım şimdi uykusuz bir gecenin.

Neden niçin demeden beni de seven olsa

Böyle candan severken karşılık bulamazsam
Senden bir başkasına çıkar mı benim yolum.
Ona sahip olup da kalbini çalamazsam
Kırılır işte o an benim kanadım kolum.

Sevgiye kanmaz ise deli divane gönlüm

İçerimde biriken koskocaman özlem var
Nereye baksam hayal, ne yöne dönsem boşa.
Ne yaptımsa gelmiyor ruhuma göre bahar
Yollara çıksam hayal, ne yöne dönsem boşa.

Yarına giden yolda çağlayıp coşacağım

Bir millet bin Mehmet olduk gerekse
Can verdik can olduk bu Vatan için.
Bir gonca gül olmak kutlu erekse
Gün gördük, tan olduk bu Vatan için.

Her karış toprakta kanımız vardır

Koskocaman evrende kalmışım tek başıma
Bu onulmaz sızının can ağrısıdır adı.
Hiç kimseler bakmıyor nedense gözyaşıma
Bu kapkara yazının can ağrısıdır adı.

Yollarımı yokuşa döndüren sancı budur

Neler görüp duydum sen de bir görsen
Zaman girdabında dönüp durdum ben.
Ellerimi tutup yüzüne sürsen
Gün geldi dizime çokça vurdum ben.

Kimsenin ahını almayacağım

Önce arkadaş olursun. Havadan, sudan, spordan, siyasetten, güncel konulardan bahseder sohbet edersin.
Arkadaşlık seviyesi ilerleyip yakın arkadaş olmaya başlandığında konuştuğunuz konular daha bir özelleşir. Zevklerinden, hobilerinden, ne bileyim o gün yaşadığın iyi veya kötü konudan bahsedersin.
Yakın arkadaşlık bitmiş sıkı iki dost olmuşsunuzdur artık. Dertlerini anlatır, dertlerini dinlersin. Hayallerini paylaşır, hayal kırıklıklarını umutlarını koyarsın ortadaki masaya. Şöyle yapsan iyi olur, böyle yapmasan daha mı iyi acaba diyerek öneride bulunur, dostundan aldığın öneriye dikkat eder değer verirsin. O kadar yakın dostundur ki yanlış ve hatalarını seni kırmadan dürüstçe söyler.
Bugün çok mutluyum der sevincini mutluluğunu paylaşırsın. Bunaldığında telefona sarılır canım çok sıkkın ağlamak istiyorum dersin. Ağlamak için omuzu çoktan hazırdır. Moralim bozuk içip dağıtmak sarhoş olmak istiyorum dersin ilk kadehi o sunar sana. Kendisi ağzına bir yudum içki koymadığı halde senin sarhoşluğunu taşkınlığını severek çeker. "Kasma kendini rahat ol, bağır çağır nara at deşarj ol" diye seni yüreklendirir. Bilirsin ki sendelersen tutacak, düşersen kaldıracaktır.
Bu dostluk hiç bozulmayacak sonsuza kadar sürecek diye inanır, gözün kapalı güvenirsin. Sana ne söylerse kesin doğrudur, asla ve asla sorgulamazsın. Zaten dost dediğin, yaşamda korkusuzca sığınabileceğimiz bir liman değil midir? Yeter ki dostluğun bize yakışan güzelliğini doya doya yaşayabilelim. Sevip güvendiğiniz ölümsüz dostluklara. Sevgi saygı ve sağlıcakla...