Leyla Gül Varoglu Şiirleri - Şair Leyla ...

Sevda kervanının yolcusu oldum,
Yolumu yoluna bağladı gönlüm
İnsan bir kez ölür ben her gün öldüm
Kaç kere kapında ağladı gönlüm

Yaz bahar aylarım hep hazan oldu

Peygamber muştusu sana özeldir
Ecdadıma medet sende İstanbul
Fatih'in fethi de senle güzeldir
Şehriyârım haşmet sende İstanbul

Necattı vuslatın dillere destan

Karlı bir şubat günü
Yüreğimi ayaza verip
Sileceğim adını söz
Unutacağım seni derim de
Kendime geçmez sözüm
Söküp atamam seni yüreğimden

Bu sevda türküsü burada biter
Perdesi olduğum tele dargınım
Şu garip gönlümün çektiği yeter
Hazanda sevdiğim güle dargınım

Kırıldı bir kere gönülde teller

sen!
yüreğimi teslim ettiğim sevgili
gözlerim seyr-i alemindeyken aşkın
kalbimin orta yerinde açan gül dikenim
aşkın masumiyetiyle yanarken ruhum
kanadı kırık hasret türküleriyle

Rahmet dileyelim günah siline
Gönüller pak olur gül ramazanda
Bu mubarek ayın kadri biline
Kuranla çağlasın dil ramazanda

Ömür bir nefesken takvasız boştur

gecenin en kuytu anında
bir yaprak düştü tozlu raflardan
anılar dudaklarımdan öptü
iklimi vahaya benzeyen bir şehirde
çölller,yıllar geçti gözlerimden

Kalbim seni anar her atışında
Arayıp halimi soruver gitsin
Bir bahar akşamı gün batışında
Öylece karşımda duruver gitsin

Gün be gün artarken ruhumda sancı

Aşkla sesleniyorum bir yetimin serinden
Kimsesiz sahipsizim yaralıyım derinden

İçimdeki öksüzle yâren eylesem sizi
Kalemden akan sızı nasıl yansıtır bizi

Gecem aydınlandı sanki bir anda
Dost kapımı çaldı mutluyum bugün
Sesini düşlerdim ben hep rüyamda
Dost haneme geldi mutluyum bugün

Yaralı gönlümün gizlı duası