Leyla Gül Varoglu Şiirleri - Şair Leyla ...

Yağmur yağmakta
Sen bilmezsin
Yağmurları severim ben
En çokta yaz yağmurunda ıslanmayı
Hani ahmak ıslatan derler ya
Ahmak saymam hiç kendimi

Can tutuşur candan gelse selamın
Küserek uzakta durma nazlı yar
Gönül ister duysun tatlı kelamın
Söz ile sinemden vurma nazlı yar

Dermandır şifasız derde gözlerin

Yüreğin yüreğimi gönül gözüyle sarsın
Bin bir nazla edayla yorma beni ne olur
Başımda kara sevdâ gönlümde tek sen varsın
Sînem titrerken aşkla kırma beni ne olur

Müptela makamında azatsız bir köleyim

Ermeniden özür bu ne cesaret
Soyumun soysuzu yılandan beter
Karabağım yaşıyorken esaret
Yeter bu soykırım yalanı yeter
Soyumun soysuzu yılandan beter

Bülbül olup selam verdim bir güle
Gönlümün sultanı ol gitme dedi
Mecnun edip beni salarken çöle
Başımın belası gel gitme dedi

Eğer gideceksen bura son durak

Bir bitmeyecek nağme aşk-ı derya gözlerim
Gönlümün deryasına,dalmıyorsun sevdiğim
Ah nihavent makamı biçare bu sözlerim
Dur gitme desem bile, kalmıyorsun sevdiğim

Yıldız yıldız yağarken,saçımın aklarına

Bakışın kalbimden aşkı okusun
Susmasın konuşsun diller şad olsun
Gönülden gönüle sevda dokusun
Sevgiyle tutuşsun eller şad olsun

Dalında ağlarken gönül bülbülü

Dert etme sevdiğim eylemem kelâm
Hallerime gülme bundan ziyade
Gurbet kuşlarıyla yollamam selam
Haberimi alma bundan ziyade

Dağların yücedir karla dolusun

Sen!
Yaşadığım en güzel baharın
Yüreğime düşen ilk cemresi
Kirpiğimden düşerken
Gecenin son yıldızı
Kapattım yüreğimi

Gidiyordum
Ellerini tutmadan
Gözlerine bakmadan
Oysa göğsüne yaslanmak
Sessizce ağlamak vardı
Yok yok