Leyla Gül Varoglu Şiirleri - Şair Leyla ...

I
Kainatı yarattı senin aşkına Rabbim
Güneş bile doğmazdı sen olmasan habibim
Sultanların sultanı şah-ı Muhammed sensin
Sekiz cennet kokulu sevilen Ahmed sensin
Tutuşup hasretinle kalem yansın el yansın

ne zaman aklıma düşse bir şair
gelir gözlerime oturur şiir
kıskanmam hiç kimseyi
istemem hiç tanımadığım hisleri
ağlayan yüreğimin göz bebeklerinde
hüzünlerim var yeter bana

Kırılmış paramparça ruhumun parçalarını topluyorum...Oysa ki!

Ben eskiden mutluydum
Karadeniz gibi hırçın asi
Sahilini ararken dalgalarım
Umutlar ekerdim yüreğime

Yüreğimde aradım seni
Yoktun
Derinden bir acı duydum
Yokluğun muydu içimi acıtan
Boşluk muydu
Anlayamadım

Yaratmış aleme ademi insan
Sanma ki elini boşa çevirir
Nimetini vermiş eylemiş ihsan
Toprağı nimete aşa çevirir

Rabbim bazen alır dener kulları

Rûhum rüzgâr olup, aşk ile eser
Gönül yâri arar söz dile gelir
Yokluğunda gecem ayaza keser
Mızrapla inleyen saz dile gelir

Suskun bekleşirken yürekte elem

Sen yoksun
Düşlerimi kaybettim
Bir gecenin karanlığı
Bir de yalnızlığım var yanıbaşımda
Gecem aysız,yıldızlar da kuytuda
Sensizliğim,yalnızlığımla sarmaş dolaş

Sesinin gölgesine sığınmışım
Avuçlarımda ızdırap
Gözlerimde hüzün bulutları var
Yüreğim titriyor
Yargılamakta beni tüm değerlerin
Hüküm giydirecekler

Hayalin dolaşır sessiz odamda
Neredesin sevdâm gel beyaz beyaz
Beklerim yolunu yüreğim gamda
Gönlümden gönlüne yol beyaz beyaz

Hıçkırıklar sessiz çığlık boğazda

Kimler geldi geçti gönül telinden
Neler çekti gönül senin elinden
Acı sözlerini duydum dilinden
Bu kadar hor görme ararsın beni
Seherde bülbüle sorarsın beni