Leyla Gül Varoglu Şiirleri - Şair Leyla ...

Gönül enginlere kulaç atarak
Coşup da çağladın seller içinde
Murat almayınca bana çatarak
Bülbülle ağladın güller içinde

Ömrünü bağlayıp hüsnü güzele

Yine aynı şarkı dilimde ''Güz gülleri gibiyim hiç bahar yaşamadım ya sevmeyi bilmedim ya sevince geç kaldım.''sanki beni anlatıyor bu şarkı benim sana geç kalmamı..ben sana bir kaç gün,ay,yıl değil bir ömür geç kalmışım sevdiğim...

Güçlü göründüğüme bakma..Aslında o kadar ürkek ve de savunmasızım ki,saklamaya çalışıyorum zayıf yanlarımı...Var olan gerçeklerle kördüğüm olan düşlerin sancısı sararken yüreğimi yine mektuplar yazıyorum sana, cevaplamanı istemediğim,beklemediğim sadece okumanı istediğim mektuplar..


Senden önce duru sakin bir hayatım vardı oysa.. Benim olmayan bir hayatım..Yalnızdım uçurumların kıyısında..Hayatın renkleri ise benim için siyah, beyaz ve de griden ibaretti...Başkalarının sevinçleri sevincim,kederleri kederimdi..Çevremdekilerin mutluluğuydu benim mutluluğum..Ben yoktum..Bildiğim ama,uygulayamadığım iki şey vardı..BEN ve HAYIR..bir kaç defa çevremden bu kadar iyi olmak zorunda değilsin. Ben ve hayır diye iki kelime var, öğren artık biraz da kendin için birşeyler yap, kendine yaşa, diye eleştiride almama rağmen kendim için yaşamayı öğrenemedim hala. Ama beni seni sevince öğrendim..Ben varmışım gerçekten..Hayırı ise hala öğrenemedim..

Tutup kanatlarından şiirle dize dize
Evliya Çelebi'yi nasıl anlatsam size
I
Yaşayıp gezmediğim, görmediğim yerleri
Sefergüzin Çelebi resmeylemiş mu'cize
Efsane şehirleri mahmuru seherleri

Ne hasretlık kaldı ne yürek sızım
Sinende sevgiye kandım bu gece
Gülüşü gül kokan gönül hırsızım
Kendimi cennette sandım bu gece

Gözlerin kalbime mührünü vurdu

Yaram çok derinlerde kanıyor ılık ılık
Ecel sardı düşleri acıyla doldum annem
Yerini dolduramaz dünyada hiçbir varlık
Evim yurdum dağıldı ben sensiz öldüm annem

Nurdan kanat takıp meleklere oldun eş

Umutlu bir arayış aranırsın her yerde
Hala bulamıyorlar sismi var perde perde
Vatan sarsın yaranı söyle nerdesin nerde

Bağışla Rabbim dönsün alperen ocağına
Bağışla Rabbim onu evine ocağına

Umuda açılır tüm mavilerim
İçimden hasreti silmek isterim
Gurbette sılaya küsmedim yarim
Bulutları delip gelmek isterim

Sevmekten öteye varmı günahım

Bin dokuz yüz seksen bir günlerden çarşambaydı
Geceye çığlıkların hayata merhabaydı

Baharı tutuşturan göğün koynunda zühal
Nisan yağmurlarıyla doğan meleğim Nihal

Ömürden kopartılan bilinmez bir zamandı
Odamda varlığımın feryadı yankılandı
Düş müydü, gerçek miydi hayatım mı yalandı
Verdiğim bunca emek yıllar hep mi ziyandı
Sükut mu dizginlendi gögeler mi uyandı.
Sitem düşünce dile aşk yandı sevda yandı.

güneşe gülümserken
gölgeler çaldı kapımı
gönülsüz aralasam da kapıyı
kırgınlıklarım çıkmaya başladı merdivenlerden
hüzün gelip oturdu baş köşeye
sabır alev alev aktı