Leyla Bay Şiirleri - Şair Leyla Bay

Âteş-i Süzân

Ellerin hangi gökyüzünün yağmuru ,
Avuçlarından kaç dua yükselir arş-a ,
Dualar ellerine sevdalı...
Parmakların hangi kalemin şairi ,

Taşıyamadığım bir yük omuzlarımda
Kimsenin görmediği bir aşkın ,
Kamburu var sırtımda...
Yollara vuruyor kendini yorgun yüreğim
Bilmediğim muallak, yabancı yollara
Sırrına eremediğim

Anne; büyüdüm bak
Seni görmeden
Sesini duymadan
Bir kez olsun ANNE diyemeden
Sarılmadan,dizlerine şu öksüz başımı koyamadan
Saçlarım bir kere bile okşanmadan büyüdüm...

Beklemek kaç zaman alır
Kaç ömür feda edilir beklemeye
Beklenenin gelmeyeceğini bile bile
Kaç sabır
Kaç kahır çekilir bilmiyorum...
Beklerken bekleneni ,

Ben Doğmasam Ölmezdim

Gecenin kuytu köşesinde unutulmuş,
Parlaklığını kaybetmiş sokak lambasının, soluk rüyası gibiyim,
Yaşı yetmişine dayanmış,
Tüm yetmezlere inat, titreyen bir siluet,

Ben geliyorum ben
Ruhların yaratıldığı
Elest edildiği o diyardan
Bazılarının tek bırakıldığı
Bazılarının tekrar tekrar diriltildiği
Bir olmaya..yek olmaya

Susmak...
Bu hayatta yaptığım en iyi şeydir susmak...
Oturup izlemek olup bitenleri ,
Ardına bakmadan çekip gidenleri ,
Kulak verip dinlemek insanları...
Hani demiş ya şair ;

Sizin asfaltınız...caddeleriniz... sokaklarınız...
Sizin yeriniz... göğünüz konuşabilir...Ama benim asfaltım yaralı...caddelerim yamalı...
Ben sesini kaybetmiş bir şehrin kadınıyım...
Benim şehrimde yağmur göğe doğru akar ...
Gökkuşağı ellerini uzatır semaya...
Kaleminden kan damlayan şairlerin sevdaları...

Beni bu derde düşüren de...derdimi sevdiren de sensin yâr...
Daha söylemediğim... Söylemeye cesaret edemediğim...
Ne cümlelerim var...
Daha yazmadığım ... Yazmaya cesaret edemediğim...gün yüzüne çıkmamış... güneşi selamlamamış...
Ne şiirlerim var...bir bilsen...
Hepsinde de bırakıp gittiğin...beni yerle bir ettiğin o günün mührü var...

Ben seni çok sevdim...
Ben seni yüce dağlara anlattım...
Sıra sıra yüce dağlar seni sevdi...
Ben seni gökyüzüne anlattım... gökyüzü seni sevdi...bulutlar seni sevdi...
Seni öyle sevdim öyle anlattım ki mevsimlere...
Güneş mahçup oldu...sen varken doğmak istemedi...