Leadri Leadri Şiirleri - Şair Leadri Leadri

Bekaretini çok evvelden kaybetmiş bu şehirde,
Bir otel odasında esaret
35 yıllık bir serseri…
İş güç yoğunluğu
Ya da seni özleyince yoğun işler bulma arzusu,
Merhem niyetiyle şiirler

o balkonlarda sen gittin diye çiçekleri soldurdular.
ve ezanlar ,
her rekatta seni dileyen bir ben doğurdular.
gri,sisli bir İstanbul öper seheri,
ben de olmayan ne varsa sende gani,
sen bi bak mavzer olur ellerim,

Bir tek seni unutmadım ben
Mevsimleri unuttum
Şehrin caddelerini
Gülmeyi hatta ağlamayı unuttum
Adımlarım şaştı sendeledim
Yürümeyi unuttum

Bir yol var gitmeliyim
Çağırın sıska çocukluğumu
Tutsun elimden kaybolmak üzereyim
Işıksız gidilmez bu yol
Bir yol var gitmeliyim
Bi deri bi kemik gençliğim

Eşyalarda kokusu kalır salonda ayak izi
Sonu gelmez bir pembe dizi
Senden bir şeyler,Senden çok şeyler alır
Gider ama dudaklarında kalır dudak izi

Senden sonrasında alelade bir günde
Alelade biri hatırlattı
Ben bu gün doğmuşum
Umuda aç kentlerden birinde
Gümüş gagalı güvercinlerinden
Şaşılacak muştular beklerken

Eskiden evinizin duvarına yazardım yazılarımı
ya da kahverengi sıralara, şimdi daha büyük cümleler kuruyorum hayata, kocaman laflar ediyorum memlekete…
Şiirler yazıyorum bir kamyon anlam yükleyip kelimelerime…
Oysa ben kireçli duvarlara yazdığım sade ama anlamlı yazılarımı özlüyorum,
saf ve temiz yürekle kahverengi sıralardaki cümlelerimi…
Yavaş yavaş yok oluyor sadeliği ömrümün, yüreğim bahari unuttu, denize hasret türkülerim, arabesk şarkılar dinlemeyeli uzun zaman oldu.

Ay ışığını hacizlerken zifiri gece ,hünersiz ellerde şiirleşiyor ismin ,
Bahçede Nergiz büyütüyor annem,
Tam seni özlemeye başlarken şehrin acıkıranları durduruyor dalgalarımı,
Hangi sahile demirlensem kuraklaşıyor kıyılarım
Geride benzi solmuş umutlar ve ben
Aklımızda tek soru hangi şiirin çalıntı dizelerisin sen??

Sızlar durur içimdeki yaralar,
Sen bilmiyorsun
Cam kesiği değil can kesiği bunlar
Yıkıla yıkıla bir ömür düşer kaldırımlara
Bir ömür sızlar avuçlarında

Benim kaldığım yerde yanılgılar,çığlıklar,
kolu bacağı,kalbi kopanlar,enkazlar.
Benim kaldığım yerde katliamlar,
Yürüyen ölüler,kaçamayanlar
Kan revan içinde kalanlar ve en kötüsü sessizlik,suskunluklar,uğultular,
Senin kalbinde bu kadar cehennemi yaşarken biz bir kerecik duyulsun diye sesin.