Eşyalarda kokusu kalır salonda ayak izi
Sonu gelmez bir pembe dizi
Senden bir şeyler,Senden çok şeyler alır
Gider ama dudaklarında kalır dudak izi
Senden sonrasında alelade bir günde
Alelade biri hatırlattı
Ben bu gün doğmuşum
Umuda aç kentlerden birinde
Gümüş gagalı güvercinlerinden
Şaşılacak muştular beklerken
Eskiden evinizin duvarına yazardım yazılarımı
ya da kahverengi sıralara, şimdi daha büyük cümleler kuruyorum hayata, kocaman laflar ediyorum memlekete…
Şiirler yazıyorum bir kamyon anlam yükleyip kelimelerime…
Oysa ben kireçli duvarlara yazdığım sade ama anlamlı yazılarımı özlüyorum,
saf ve temiz yürekle kahverengi sıralardaki cümlelerimi…
Yavaş yavaş yok oluyor sadeliği ömrümün, yüreğim bahari unuttu, denize hasret türkülerim, arabesk şarkılar dinlemeyeli uzun zaman oldu.
Ay ışığını hacizlerken zifiri gece ,hünersiz ellerde şiirleşiyor ismin ,
Bahçede Nergiz büyütüyor annem,
Tam seni özlemeye başlarken şehrin acıkıranları durduruyor dalgalarımı,
Hangi sahile demirlensem kuraklaşıyor kıyılarım
Geride benzi solmuş umutlar ve ben
Aklımızda tek soru hangi şiirin çalıntı dizelerisin sen??
Sızlar durur içimdeki yaralar,
Sen bilmiyorsun
Cam kesiği değil can kesiği bunlar
Yıkıla yıkıla bir ömür düşer kaldırımlara
Bir ömür sızlar avuçlarında
Benim kaldığım yerde yanılgılar,çığlıklar,
kolu bacağı,kalbi kopanlar,enkazlar.
Benim kaldığım yerde katliamlar,
Yürüyen ölüler,kaçamayanlar
Kan revan içinde kalanlar ve en kötüsü sessizlik,suskunluklar,uğultular,
Senin kalbinde bu kadar cehennemi yaşarken biz bir kerecik duyulsun diye sesin.
Susuyorum
İçimde büyüttüğüm zehirli ütopyalarımı güneşe serip,
çekiliyorum varlık sahanızdan
Kim ne kopardiysa düşlerimden varsın kâr kalsın yanına
Eski aşkları bir ezginin ritminde yumup,gözlerimle çitiliyorum,
Bu gece ninovanın az ötesinde denize hasret ruyalarımı şiirlerle biçtim
En derin kuyulardan tırnaklarımı kaynatarak çıktım,en çıkmaz sokaklardan duvarları yıkarak çıktım,en büyük yangınlardan yağmur oldum sağnak sağnak yağarak çıktım gel gör ki azizim kendi içimden çıkamıyorum...
Kanatacak düşleri,
Gecesinde İstanbul'un hayatın azı dişleri
ben buna faili meçhul cinayet diyorum
sen ise memeden kesilmiş bir bebeğin ağlama hali....
Ellerim göç etmeye meyilli
Ay parlağı tenini
tut sana yakışan ne varsa saçlarından bakma sakın arkaya,
en güzel gülüşünü dök su yerine rakıya
bu gün karıştırma hiç bir şey içeceksen sek iç hayatı,
yürü semtin en işlek caddesinde boynunu eğerek değil ha aslan gibi hani,
zaman bu keser yüzünü ince ince,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!