Tahtada önlüğünün kenarını parmağına dolamaya çalışan çocuklar kadar utangaç kaldım hayata,
biraz erken yükledim fiyakalı hüzünleri omuzlarıma şimdi abisinden kalan eski kıyafetleri giymek zorunda olan çocuklar kadar küskünüm hayata…
Bir bebeğin doğum çığlığı yankılanır viran şehirde
Sonra adımlar daha bir sert bi o kadarda fiyakalı atılır sokaklarda
Gençlik denen kuş cıvıltısı dolaşınca ıslığa
Bir teneffüs zili aralığında tanışılacaktır ilk aşkla
Bilinmeyecek bu yürek ağrısının ömre kilit vurup bir daha kullanılmayacak hale getireceği…
Tuz ruhu kıvamında yakarken hasret ;
parmak uçlarımda kül,
kirpiklerimde mürekkep
dokunulası bir yalnızlığı resmediyordum suriyeli bir çocuğun gözlerine.. .
Anne duasından nasipsiz
Denize nazır ölmeler düşmüştü kavmine
Seni ve sana dair her şeyi sakladım kaburgamın soluna...
Bu bir mahkumiyettir aslında ben esir düşmüşüm bana
Karanlığın saçlarına ak düşürdüğü anda
Büyülü sesinde kanaryaların vurulmak bir kadına
Aşklaşmak her gizli bakışmada
Her dilde ağladım ben
Liisanı yokmuş ölümlerin ,
Dilii, dini ,ırkı yokmuş kimsesizliğin,
Bir ütopyasın sen ücrasında yüreğimin
Kulağımda sesin nefesimde nefesin
Ellerimizde kül sıcaklığı,
tenimizde ıslak toprak kokusu,
Gözlerimizde mürekkep
Geçtiğimiz yolların ahı düşmüş üzerimize,
Şeyhlerin ve de şahların yok olduğu yerden,
şiirler dökerek coğrafyasına,
Tutunabildiğim kadar ibresine yaşamın
Yaşamışım kıyısında ne varsa hayatın
Çok genç yaşta ardımda bıraktığım sancılardır beni yaşlandıran
Irsi değil saçımdaki aklar,eski bir soysuzdan yadigar
Kader der kimileri buna,bana sorarsan esasında kederdir
Bir harf ne değiştirir deme,git le gel arasında kalmış bütün cümleler
O güzel adamlar gittiler
O güzel kadınlar kötü adamlara kaldı
Motorları maviliklere süremedik,
Turgut Uyar da öldü
Yani göğe bakmayı bırakalı çok oldu,
Özledim seni hepsi bu ...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!