Duvarlar tutuşunca hep el ele,
Bina olarak yükselir göklere.
Ayrılıklar başlayınca her yerden,
Çatırtılar gelir de her birinden,
Yıkılıp gider sonra hepsi birden.
Hayatta güçlü- kuvvetli olmak,
Besledim öz sütümle,
Küçücük beşiğinde,
Mışıl mışıl uyurken bile,
Kalbim hep seninle,
Çarpar birlikte.
Ben anneyim; ben, anneyim.
Ah gençlik ah; delice akar!
Durmadan gezip tozar.
Kötü arkadaş sayesinde,
Bozulur azar azar.
Bazen güler, bazen kızar,
Sen gelirken bu dünyaya,
Nasıl ki fikrin sorulmadıysa;
Göçerken öbür dünyaya,
Sorulmayacak o gün de sana.
Gökte Güneş ışıl ışıl,
Sular akar şırıl şırıl,
Kuşlar öter cıvıl cıvıl,
Ne güzel bahar mevsimi!
Ağaç açar çiçek çiçek,
Surat asma bana,
Bir kere gül derim.
Gülün ömrü az olsa da,
Sana yine gül derim.
Seni sevenler için,
Uğruna öl derim.
Bütün insanlara bu hayat,
Allah’ın verdiği bir fırsat.
Ölümden sonra hesaba,
Çekilir bütün mevcudat!
Bu dünya hayatı,
Değil bir oyun ve eğlence.
Kim yarattı kâinatı?
Anlarsın, düşünsen güzelce.
O ince sanatı,
Gör de incele iyice.
Yıllardır kan ağlıyor başörtülü kızlar,
Hep ağlamakla geçiyor kışlar ve yazlar!
Üniversiteden giremezler içeri;
Bir işe de alınmazlar hiçbiri.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!