Ücra bir karanlığın raksından arda kalan gölge lekesi
Hiç olmayacak bir devrimden bahsetmek kadar kararlı
Durulan sulardan birden çıkagelen Marla’nın sesi
Yine o saksı bitkisi ve işkence antolojisi kadar sabırlı
Ruhuma öykünmüş olmalı Şebinkarahisar’ın yolları
Kestirme bir yol arıyor soğuktan çatlamış dudaklarım
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta