Işıksız değildi dünya
Kalbim ışık saçıyordu dünyaya
Baskılar olsa da
Kuşun kanadına binmiş, gagasından uzak dolaşıyorum
Tepelerden dünyayı seyrediyorum
Yeryüzünden hiçbir şey bana dokunamıyor
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
kuş gibi özgürce,,tebrikkkkkk
dilerim hayallerin gerçek olur. selamlar....
Zaman tığında hyat ne tür nakışlar işler bilinmez üstadım..
KALEMİNE YÜREĞİNE SAĞLIK BEĞENİYLE OKUDUM TEBRİKLER
'önce can, sonra canan' sözü herhalde insanın 'kişisel çıkar' önceliğinin en özlü tanımı olsa gerek. Bu her konuda böyle de bu hakkın nerede , kime/kimlere ve hangi boyutta kullanılmış olduğu önemli.
Kaleminize sağlık sayın Mehmet Çoban.
Çıkar tanrısı Everest’in tepesinden bakıyor
Olympos’un tanrılarına haydi oradan diyor
Yeryüzünde tepelere inat binalar yükseliyor
Nemrut’un Tanrısını vurduğu kuleden daha büyükleri yapılıyor
Çıkar tanrılarının melekleri yeryüzünü seyrediyor
Olan biteni çıkarlarına kaydediyor
Sayın Mehmet Bey,
Yüreğine,emeğine.kalemine sağlık.
Güzel şiirdi.
Beğeniyle okudum.
Kutlarım sevgili dostumu.
Başarılarınızın devamını diliyorum.
Sevgi ve saygılar sunuyorum dost kaleme......
Gülen de, ağlayan da çıkar ateşinde
Çıkar tanrısının cehenneminde
Saptama ağırlıklı bir duruşa sahip şiirinizi kutluyorum,saygılarımla sayın şair..
Bu şiir ile ilgili 7 tane yorum bulunmakta