Çöktü şu gönlüme hazan mevsimi
Kurudu gül dalım soldu yaprağım
Ayaz gecelerde buldum kendimi
Kalmadı sevdalar sarayım kimi
Dumanlı dumanlı şu gönül dağım
Şu gönül hicranla ahu zar eder
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
