Sır gibi sarmıştı gülü goncayı.
Hayalinle yeşerirdi yapraklar.
Karanlık tutuştu örttü semayı.
Siman ile aydınlandı ufuklar.
Gece yıldızda seni arıyorum
Çekilmiş ruhum sarıldı efkara.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta