Güneş batınca insanın zihni bölünür,
gönül derin bir karamsarlığa gömülür.
Gündüz çiçeklerin açtığı pencereden,
gece yoğun bir kasvet görünür.
Gecenin sessizliği sükûnet verir kimine,
Kimini ise canavara dönüştürür.
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta