küflenmiş tanımlara yürüyor benliğim
bağrımda leş yiyenleri sevdim hep
hazır olmalıyım her gece
intihar kusan öpüşlere
gövdemi bavullamalıyım
soğuk asfalt helvacıları öldürdü
üstümü sesinden örülmüş
kadife gece örtmeliydi
begonvil kokmalıydı
yatağım
ceketim gömleğim usulca
ısıtmalıydı çocukluğumu
yanık yalnızlıklar yalayıp geçiyor
yaslı derimi
kül kokusu mevsimler kanatıyor aynamı
kuşları çaldılar
yerden taşan göğe küskünüm
ipince bir gürültüyü hırpaladım
yıldızları göremediğim için
nerede
kavruk papatyaları sineme
gurbete yolladım
ilkbaharlar kanlı nar çiçeklerini
doğurdu
intikam
intihar
isimsiz
isteksiz
çoktan geçtim tel örgüleri
sararak bedenime
kinimle bir cehennemi yaratabilirim
baştan
içim koca çınar yalnızlığı çünkü
Kayıt Tarihi : 26.5.2020 23:51:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
