mavi bir alev yükseliyor arşa doğru
betonarme kimliklerimizden papatya gülüşlerimize kadar
her şey yapay bir evrenin yangınında
huzursuz bir bekleyişte sanki
alnımda kusursuz çizgiler oluşmakta
her anımı kaydeden bu kusursuz çizgileri
koparıp dalından tavanıma yapıştırmak istiyorum
beş küçük aynada gösterir oldu kendini
eski sevgililerim
kimi mutlu
kimi kandırılmış
kimi gökte
kimi yerin dibinde
ahşap bir kapının sağında
hafifçe gülen yalanlarım birer bekçiyi andırıyor
eşikte sorguya çekilen
mavi bakışlarımı atmak istiyorum
bu yangının sürekliliğine
bağışlayamıyorum kendimi
her küçük aynada avuçlarımı görünce
alnımdan gözlerime doğru süzülen
bakırdan gözyaşlarımı silmemeliyim
ceplerim nuhun gemisine dönüşmeden
topluyorum alnımda kamp kurmuş olanları
tavanımı papatyamı bakırdan gözyaşlarımı
bağışlıyorum mavi bir alevin kayıp renklerine
Kayıt Tarihi : 26.5.2020 23:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
