benim güzel tanrıcığım
küçük a sanıyorlar seni
ama sen büsbüyüksün
ve sevmesin kimse seni
aslında kimse kimseyi sevmesin
sevdikçe kimsesiz kalıyoruz
sevdikçe ortada...
üstelik el uzatılıyor yalnızlığımıza
dil uzatılıyor
kol
bacak...
papazdan bahsetmiyorum bile.
benim güzel tanrıcığım
küçük a sanıyorlar seni
gülümsemiyorsun sanıyorlar.
aslında kimse kimseye gülümsemesin
bir rahatsızlık kalsın
ne de olsa bahar da biter
pencereler diyorum tanrıcığım pencereler
çekinmeliyiz pencerelerden sudan sebeplerle
sokak buna gider
ah arka bahçeler diyorum tanrıcığım
katilin uşak çıkma ihtimalinden de beter.
benim güzel tanrıcığım
annemi bir kediye ver
kediyi filde sakla
bana filleri yasakla
ve tanrıcığım
küçük a geldiği zaman bir işaret gönderiver.
s.k.e
ikibinonüç’te21mart
Akatalpa Mayıs 2013, Sayı:161
Kayıt Tarihi : 30.1.2014 04:17:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!