Ekrem Şama Şiirleri - Şair Ekrem Şama

Malazgirt'te Alpaslan'ın dilinde,
Surlarda Ulubatlı'nın elinde,
Çanakkale cihadının yılında;
Zemin kan kırmızı, ayyıldızı ak,
O mübarek bayrak, işte bu bayrak!

Burası İstanbul'dur, gamı kasveti gömün,
Çözümü buradadır, yürekteki düğümün.

Başka İstanbul yok ki, gönlü diriltecek,
Tek İstanbul'umuzdur, iksir içeren çiçek.

Denize takılan kilit,
Dünyayı kaldıran yiğit,
Alaylar var toptan şehit,
Çanakkale diyarında.

Kahraman şehit çavuşlar,

Söyle tarih! Kim bizim asker?
Ey şehit, kalk cevap ver dedi.

İbret alınacaksa eğer,
Cevap vermeye değer dedi.

(Nazire)

Çanakkale içinde, aynalı çarşı,
Beraberce yazdık bu, acıklı marşı,
Ah mücahidim ah!

Yirmibeş adam, bir top üç kalas,
Yenende bayram, yenilende yas,
Argolar küfürler kendine has...
Spor mu, savaş mı, toplu kumar mı?

Zincir, balta, satır, muşta, bıçak...

Atom, su molekülü mikroskobik altıgen,
Kimyası belli, iki hidrojen bir oksijen…
Bedi' sıfatının bir tecellisi görülür,
Dünyada yaratılmış başka örneği yokken...

Kar tanecikleri, çok küçük, beyaz, romantik,

Şiir yazmak isterim, ama kalınsın ey dilim!
Dilim kıvrak değil, ben şair değilim.
Kelime dizmek çok anlamsız,
Şiir yazmak ilim.
Geçelim...

Şu “adil bölüşüm” dedikleri nedir?
Zannedersem öğrendim bunca senedir.
Fakir fukaranın payına düşeni,
Zengine vermeye kurmuşlar düzeni.
Zengine verirken adalet gözetmek,
Adil bölüşüm sözü bu olsa gerek...

Şehit mezarında mor bir çiçek varmış,
Her sabah yeniden canlanıp açarmış,
Katledilirse bir çocuk, hemen o an,
Dibine kan rengi gözyaşı saçarmış...

(İstanbul:06.12.2004)