Köyde hayat Şiiri - Halil Aydın

KÖYDE HAYAT

Ben köy çocuğuyum
Yaylalarımız vardı bağımız vardı
Yemyeşil yazımız vardı
Tepelere doğru koşar,koşardık
Yıldızlara değeceğiz sanırdık

Dümdüz ovalara
Yemyeşil bayırlara
Hayvanlarımızı salardık
Oyun oynar,oynar
Yumurtalarımızı çiğdem menekşeyle boyardık

Ormanlara giden yolarımız vardı
Başı karlı dumanlı dağlarımız vardı
Atlarımıza kağnı arabalarımıza biner
Yaylamıza varırdık

Balta sesi gelirdi uzaktan
Yankılanır uğuldardı ormanlardan
Kağnı arabaları gıcırdardı
Az sonra girerlerdi yaylaya
Mola verip dinlenirlerdi hayvanlar

Sabah olunca koyunlar kuzular meleşir
Koyunları kuzuları sağar analar,bacılar
Güneş karşı yamaçlara vurmadan
Ağıldan çıkar davar sığırlar
Yemyeşil ormanlara dağılırlar

Öyle olunca vadideki ağaçların koyu gölgesine
Hayvanlar yatarlar
Çoban kavalını çıkarır,
Belini dayar kalın bir ağaca
Dertli dertli, çalarda çalar

Yaprak çiçek yüklüdür dallar
Mor, kırmızı,pembe, beyaz
Bir ağaç kakan ağacı gagalar
Cıvıl cıvıl, kuşlar öterler
Birbirlerine ses verirler uzaktan

Tül tüldür ormanlar dağlar
Güneş ışınları süzülür, dallar arasından
Iğıl ığıl rüzgarlar eserler
Dile gelir ağaçlar
Doğa türkülerini söyler dururlar.

Akşama doğru bir bulut çöker dağlara
İnceden inceye bir yağmur başlar,
Dağlar uzaklarda kalır
Güneş batar, gece başlar
Dalıp gidersin uykulara,
Sabah olunca
Yeni bir gün başlar..

Halil AYDIN (emekli öğretmen)
HALİL AYDIN