Hasret Şiiri - Halil Aydın

HASRET
Hani ya
Toprak yarım, yarım yarılır ya
Sular derelerden göllerden çekilir ya
Kurbağalar suya hasret
Yağdır Mevla’m su der gibi
Öter dururlar ya
İşte öylesine hasretim sana

Hani ya
Beslersin büyütürsün ya
Otobüse bindirip el sallayıp
Bir gülümsemeyle eli kınalı
Askere gönderirsin ya
Gülümsemesi gözlerinin önünde
Öylesine dalar kalırsın ya
Haberini merakla beklersin ya
Terhis olacağı günleri iple çekersin ya
Hasret, merak içini yakar ya
İşte öylesine hasretim sana

Hani ya
Anan işlikte çul dokur ya
Mekiğin geliş gidişi sesine
Ananın yanık türküsü karışır ya
O türkülerle hasretle yanarsın tutuşursun ya
İşte öylesine hasretim sana

Hani ya
Bülbül gülüne hasret
Yanık, yanık öter durur ya
Gülünü bulunca
Başka güler arar durur ya
Hasretin biri biter
Biri başlar ya
Bendeki hasretler hiç bitmez
Alev, alev içimi yakar da yakar
Hiç kimseler bilmez..

Halil aydın(emekli öğretmen)