Hele Yaşa Da Gör Şiiri - Halil Aydın

Hani ya insanın bir anda
Umutları hayalleri yıkılır ya;
Umduğu dağlara karlar yağarda
Bir türlü aşamaz
İki dere, bir arada kalır ya,
Elinden bir şey gelmez
Çırpınıp durur ya;
İşte o zaman
Bölünmüş umutlarına
Çaresizliğine hıçkıra, hıçkıra
Ağlar, ağlar durursun…

İçindeki fay hatların kırılır
Bir anda depremler kopar
Volkanlar patlar
Yüreğine kraterler açar
Dumasız için, için yanan
Yangınlar çıkar
Yüreğin yanar da yanar
Göz yaşların söndüremez
Hele yaptığın fedakarlıklar
Bir boşa gitsin de gör

Anlattıkça yangınların alevlenir
Sanki benzin dökülmüşe dönersin
Göğsüne vura, vura
Yaptıklarım, fedakarlıklarım
Boşa gitti diye
Çırpınıp durursun
Hele bir yaşa da gör

İnsan ne yapacağını bilmez
Sığınacak bir yuva,
Candan seven bir ana,
Arkasında dağlar gibi duran
Bir baba yoksa eğer
Umutlar çamlar gibi nasıl devrilir
Hele bir başına gelsin de gör.

Yalnızlıktan unutulur adın
Arkadaşın olur dört duvarın
Sırlarını göz yaşlarını saklar odan
Kimseler duymaz, hele hiç acımaz
Elinden gelirse ne kazıklar bile atar
Hele sırtına arkadan bir hançer saplansın da gör

HALİL AYDIN(Sizden biri)
2011-09-20 salı