Kötü İnsan Şiirleri - Şair Kötü İnsan

Saat gecenin üç buçuğu
Sırıl sıklam ter içindeyim
Hayatım yetmezmiş gibi
Rüyalarımıda kabusa çevirdin

Oysa dün bu saatlerde

Şimdi sarılmış, şu yağan karı,
İzlemek vardı pencerenden
Kar en güzel senle,
Senin pencerenden izleniyordu...

Camın bir tarafında

Güneş vurduğunda ışıldayan kar kristalleri gibi,
Sevgi vurduğunda gözleri ışıldayan insanlar var...
Siz ne güzelsiniz öyle.
Beyaza yakın saflık
Saflıkta saklı derinlik, hepsi sizde
Tarifi zor ... Giz'i saklı özde,

Yapamam demeyeceksin , deneyeceksin
Ki; içinde kalmayacak denemediklerin ...
Hayallerini değil daha ötesini hedefleyeceksin
Ki; hedefine ulaşamasanda hayallerin gerçekleşsin

Kimi düşer yola ...
Ulaşmayı beklediğine,
Ulaşmasını bekleyene doğru
Kimi düşer yola ...
Ne ileriye nede geriye doğru
Kimine varacak hedef yetmez...

Sen yüreğini kirletme çocuk,
Temizlemesi çok zordur
Bırak kirlensin kıyafetin
Yıkarsın, geçer...
Ellerini kirlet, ayaklarını kirlet

Durma...
Ne sanırsın kendini, küçük insan!
Sen kimsin ki, durdukça karanlıklar bitsin...

Bir bak...
Koskoca dünya, dönmese,

İnsanın en güzel kusuru,
Sevdiklerinin kusurunu görmemesidir.

Bilseydim kelimelerin canını yakacağını
Lal olurdum kitap sayfalarına saklanırdım

Sen bir başkasını benden çok sevebir misin?
Seversin elbet, bana yapmadıklarını da yaparsın
Belki gözlerime bakmadığın gibi bakarsın gözlerine
Belki bir çok açıdan bende üstün birini bulursun
Yakışıklı, boylu poslu, saçları gürdür belki
Asıl olay ne biliyor musun , eğer sen birinin;