Özünün karası vurmuş yüzüne
Fırsatları kollar şerefsiz nefer
İftira kaynaşır her bir sözünde
Mendebur cenabet şerefsiz nefer
Tanrıdan misafir ilçene gelen
Yedirdiğin ekmek burnundan gelen
I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Karacayım merttir özümle sözüm
Yılanı vururum kırpmadan gözüm
Her beladan çıkar daim ak yüzüm
Sert kayaya çarptın şerefsiz nefer .
HELAL BE SANA. SAYGIYLA.
maşallah hemşerim,büyük bir emek sarfetmişsiniz,güçlü kalemni kutluyorum,listeme aldım ve tam puanı gönderiyorum,dilerim daha nice çalışmalara imza atarsın,eselamün aleyküm naime hanım...
Begenerek okudum tebrikler
Böyle insanlarada fazlaca sokulmamak arada mesafe bırakmak lazım...Şiiriniz bedduadanda beddua olmuş ama hakettiyse kelimeler tam yerini bulmuş.Güzeldi bu yüzden tam puanımla kutluyor ve sayfama alıyorum.
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta