Sen, sen ol. Bir kuyunun etrafında avare avare dolaşma. Biliyorsun ki; illâ birisi gelir, o kuyuya o taşı atar. Önemli olan ne taştır, ne de kuyu! Seni o kuyuya düşürme çabasıdır o taşın hüzzamı. Sadece sen mi ? Sevdiklerin de gelir ardından, gözünü kırpmadan !!!
Sonra delinin biri bir kuyuya... diye devam eder hikayen.
Sevdiklerin o kuyuda seni yalnız bırakmaz da;
Sen biraz akıllı ol da o kuyuya düşme artık.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta