bende acılarımı gömdüm
sonsuzluğun gözyaşına
düşümü düşüncemi
günümü gülüşümü
bırakdım kederin salıngacına
huzur alamadım kalamıştan
huzuru kalmadı martı ile denizin
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
ve bazen bir çığlığın tam ortasında duran ve ağlayan çoçuk olurum
GÜLÜŞLERİM OLURBAZEN
KÖR KARANLIĞIN SAĞIR AKŞAMINDA
Düşgözlü
Güzeldi....tebrikler
zaman nasıl da sürükler insanı zamandan zamana. mutluyken farkında olmadıklarımız, hüzün bulutun ışıl ışıl düşer gönlümüze. güzel ,hoş bir anlatım sevgiden hasrete düşen gönüle.kaleminiz daim olsun.
Güzel bir şiir. Gönlünüze sağlık.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta