Açtık gözlerimizi dünyaya, doğdu güneş
İçimiz ısındı birden ruhumuz ürkek bir serçe gibi kanatlandı.
Yükselince anladı kuşlar yaşamın ne kadar ufak olduğunu, çaresiz ve kimsesiz
Tuna’dan Volga’ya eser rüzgar Volga’dan Tuna’ya
Sende bir ben, ben de bir sen vardı aslında.
Hasret, özlem, sevgi…
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta