Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
harikasınız sefil dostum,gerçekleri mizahi bir dille anlatışınız..ve artı olarak şiiriniz çok akıcı:)evet amerika'da köpek olmak büyük bir şansmış..bizimkiler şimdi kıskanacak ne dersiniz?amerika ya sevgilerimle..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta