Kendi gölgesini tırmalıyor bir kedi.
Bütün bir gece. Karanlık gölgesi.
İştahlı mı iştahlı. Bulanıyor midesi.
Kendine nefretini kusuyor. Uzun uzun
Ürkünç bir mırıltı çünkü sokaklar. Karanlıklarıyla
Soğuk. Yalnız. Vefasız… bir kıyıya kapanıyor…
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta