ygerçeği / Bölüm 8: Göğostos Çapraz Döleme
Göğostos ayıydı. Sıcağın en kör noktasında, toprağın çatlağı bile susuzluğuyla konuşurdu. Ama çocuklar bu suskunluğa kulak vermezdi. Hatrettein, İrbeğem, Cafer ve Omar; dört gölge, dört hayal, dört zeka kıvılcımı...
Sabahleyin dere kenarında çıplak ayakla taşlara basarak inmişlerdi değirmene. Omar değirmen taşına oturmuş, un tozu savrulurken sabit bakıyordu suya; öte yandan Cafer elindeki çakıl taşını göğe fırlatıyor, düşerken tuttuğu dileği sadece kuzuya fısıldıyordu.
Irbeğem Bük’teki çalılıkta bir oğlağın başına sarı iple bağladığı çanla oyun kurdu. “Eğer bu çan beş kez çalarsa, kavuşmak mümkün,” dedi. Kimse kavuşmak istemediğini söylemedi; ama herkes içinden aynı şeyi geçirdi.
Haliç'te bir vapuru vurdular dört kişi
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Devamını Oku
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta