Çadırımın önünde oturuyorum.
Soğuk bir kış günü dişarda kar var.
Dağlara bakarak düşünüyorum.
Sanki ağlıyorlar, belli hüzün var.
Kış günleri böyle olur buralar.
Herkes şehre inmiş, hiç kimse yoktur.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
