Kırılan kalp değildi bir tek,
Gökyüzüne uğrun yolladığım,
Adından ibaret duam kırıldı...
Sana çıkan onca söz,
Kalem kırıldı,
Kelam kırıldı,
Selam kırıldı...
Karlı dağdan kopup gelen sel misin?
Poyrazlardan esip gelen yel misin?
Rüyâlarda gördüğüm güzel misin?
Söyle bana dilber, kimsin, nesin sen?
Şu düştüğüm derde çâre misin sen?
Devamını Oku
Poyrazlardan esip gelen yel misin?
Rüyâlarda gördüğüm güzel misin?
Söyle bana dilber, kimsin, nesin sen?
Şu düştüğüm derde çâre misin sen?
Yalnızlık aşığın kaderi belki...
Kırmak en çok maşuka yakışmadı... Teşekkürler Halit bey...
"Kalp kırılınca" verilen bütün çekler karşılıksız çıkmaya başlar.
Taraflar yalnızlaşır.
Sert yalnızlık nöbetlerini katlanılır kılan sabır, kavuşma ve randevu beklentilerinden doğar.
Güzel şiirinizi beğeni ile okudum.
Halit Korkmaz
Naçiz
Yalnızlık aşığın kaderi belki...
Kırmak en çok maşuka yakışmadı... Teşekkürler Halit bey...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta