Kırıldığım Yerden Büyüyorum

İlk başta yok sandım,
Sen gidince her şey bitti sandım.
Ama zaman, acının içinden
Yavaşça çekip çıkardı beni.

Yaralarım hâlâ kanıyor,
Ama artık onları saklamıyorum.
Çünkü her kanayan yerim,
Sana inandığım bir geçmişin izidir.

Evet…
Vazgeçtim senden,
Ama kendimden değil.
Ve bu defa,
Kendimi seçtiğim için suçlu hissetmiyorum.

Ağladım, sustum, özledim…
Hepsi geçti demem,
Ama artık beni ezmiyor.
Çünkü acıya rağmen ayaktayım.
Çünkü sen yoksun ama ben varım.

Hayat devam ediyor derler ya,
Bu kez gerçekten öyle.
Ama eski ben değilim,
Kırıldığım yerden
Yeniden büyüyorum.

Belki bir gün sevmek yine gelir kalbime,
Ama artık kendimi unutmadan…
Bir daha vazgeçmek zorunda kalmayacağım yerlerde
Başlayacağım her şeye.

Çünkü bu kez…
Gitmek değil,
Kalmak öğretecek bana
Kendimi