Sonbaharla hüzünleri de getirdin yüreğime,
Bir sızı bıraktın giderken kocaman gönlümde,
Sevmek haram mıydı bana, aşksa yalan,
Hep beni mi bulacaktı kara sevdalar,
Ağlayan ben mi olacaktım arkandan.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
kelimelerle seni konuştum
bildim bileli kendimi..
gözlerim
gördü göreli yalnız seni..
kutluyorum
namık cem
Bazen vazgeçmek için erken,geri dönmek içinde geç kalınıyor..Umudunuz hiç bitmesin sn.Gülay..Saygılarımla..
Güzel şiirinizi zevkle okudum Sayın Gülay! Can-ı gönülden tam puanla tebrikler ve listemde. Yüreğiniz dert görmesin, kaleminizden mürekkep eksilmesin.
Tüm yüreklerde, efsane olmuştu aşkımız,
Sonbahar geldi bitti bizim şarkımız,
Aşk uzak sevmek yasak hayal kavuşmaya,
Belliydi ayrılık vardı fallarımızda,
Kırılan ümitler feryatlara ayrılıksa sevdaya.
dönme desekte nefessiz kalsakta beklenen hep o
harikaydı gözlerimin bugusuyla okudum yüregin dert görmesin saygılarımla
Seni istemiyorum, dönme artık geri derken bu kadar kibar olunabilinir ancak. Güzel yüreğini alkışlıyor, tam puanımı bırakıyorum canım.
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta