Bir taş kovuğundan güneşten yana,
Uzatmış başını, kırda bir çiçek.
Rüzgarın nağmesi, dönmüş figana,
Gizlidir halleri, sırda bir çiçek.
Bahtı açılmamış dumandan pustan.
Çevresi harabat, ne bağ ne bostan.
İçerden çıkacak birazdan adam
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
Devamını Oku
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
