Sonsuzluğun sonunda,durup bir nefes aldım.
Ne güzel hava vardı,bilmem ne kadar kaldım.
Bir el tuttu kolumdan,ayrıldım hayalimden.
Anlamaz dostum dedim,şu andaki halimden.
Zümrüt-ü Anka kuşu,uçtu yanımdan geçti.
Kaf dağını ebedî,mekân olarak seçti.
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta