Kimse anlamamıştı onları, terk edilen sessiz sokaklarda
Kimisi hayal kurardı, yaktıkları ateşle köşe başlarında
Tutunmaya çalışıyordu bazısı, umutla baktığı yarınlara
Bir el uzatılsa belki de, basmayacaktı bu şehirde ki mayınlara…
Onların tek hayaliydi belki de, onları düşünecek bir anne
Veya onlara saatlerce kızacak, sinirlenip vuracak bir baba
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta