şehri bir anne sayıp emerdim
emdikçe şehir büyürdü gözlerimde
bu kentte yaşadıkça kanıyorum
elmalarımı arıyorum
yorgun ve çıplak akşam vakitlerinde
oturup sedirin üstüne kalbinin atışlarını dinleyen
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını