Başını çıkar
Camdan aydınlığa bak
Onlar
Dün tomurcuktu
Bugün açan
Umudun çicekleri
Yetmedi mi uyuduğun
Uyan artık Türk Milleti
Hiç yerine koyulduğun
Uyan artık Türk Milleti
Yüzlerce yıl geridesin
Vurulduk
Kırıldık
Ötelendik
Örselendik
İtildik
İkincileştirildik
Vuslata ne kaldı şunun şurasında
Yürürken zirvesine hiçliğin
Beşer şaşar demişler
Ey Adem oğlu
Bir adımlık yoldasın aslında
Nesine güvensem yalan sevdanın
Gece söyler sabah tezden unutur
Türlü hayallere gark edip beni
O güzelim gözlerinde uyutur
Bilmez hangi derde salmış gönlümü
Yıllar oldu gülemedi yüzümüz
Yeter bu ülkeye ettikleriniz
Korku ikliminde sustu sesimiz
Yeter bu ülkeye ettikleriniz
Ne komşumuz kaldı ne tek dostumuz
O yalan sözlerin, sahte gülüşün,
Beni kandırmaya yetti mi sandın?
Aşkını kalbimde taşırken her gün
Sen onu ucuzca sattın, aldandın.
Yoruldum
Geçmesini beklemekten
Saatlerin
Yoruldum
Açmasını gözlemekten
Goncanın
Yokluğunu çektiğim sabahı her gecenin
Göz altlarımda torba yüreğimde sen varsın
Bitince şiir olan yazdığım her hecenin
Başında bir yalnızlık son deminde sen varsın
Baharda su yürüyüp filiz veren her gülün
Alev dökülür gökten
Her yer kızıl kıyamet
Sanma biter bu sancı
Makbere dek sürecek
Hınca hınç yığınlarda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!