Kemal Ateş Şiirleri - Şair Kemal Ateş

Ağlama ey deli gönlüm
Felek kimin yüzüne gülmüş
Severken yaşayan var mı ki
Ayrılıktan kim ölmüş

Sil gözyaşını dinsin rüzgarın

Oldu gönül yokluğunda sanki mabet
İki gözün hürmetine dilim der Maşallah
Ya gel artık yada deme bana sabret
Sabredecek gün değil haydi bana Eyvallah

Sen kalpte acı kalır mı sanıyordun

Bütün acıları yık kaldır aradan
Dert sevdayı asla bitirmez
Seni bana yazdıysa Yaradan
Nasıl seversen sev farketmez

İster en güzel sözleri söyle

Öğle vakti karardı hava
Denizler durdu,yıldızlar kaydı
Hani güneş söndü desem yeridir
Dünyanın ekseni kaydı
Gözlerim çağlayan oldu
Kapıldı yüreğim yaşların seline

Aylar yıllar geçti daha kaç asır beklerim
Sanma özlemine artık yeter derim
Yaralı düşlerde bir masal gibi saklısın
Korkusuz hayallerimde ömür boyu gizlisin
Sensiz aşkı heba etmem sahte tebessümlere
Gelecekse de ölüm hasretinden gelsin...

Yokluk başka sensizlik başka
Sonunda kimsesizliğe eriştik
El ele hoşçakal dedik aşka
Birbirimizin olalı çok değiştik

Aşkın matemi sardı dört bir yanı

Zindan gibiydi sanki gözlerin
Pranga vurdum gözyaşlarıma
Direndim meydan okudum
Mülteci gibi sığındım yanına
Ne hevesimi gördün ne sevgimi
Daha kimliğim bile çıkmadan

Salaş bir meyhane deyip geçme alınır Yannis
Onun için orası balıkçı köşküdür
Plak çaldıkça coşar karısı Nicole
Beyaz göbeğini kıvırır entarisine yandığım
Çıkarıp atar çengi olur rakı masasında
Balık gibidir deniz kokar teni

Bir aşk kavgasıydı yaşadığımız
Bütün günahlar benimdi haklıydın
Mutlu bir yaşamdı aradığımız
Duruşunla sevgin ile farklıydın

Güzel günler artık gelmez ki geri

Ağlasın gözlerim, yeter benim ol
Sevda ol sevmeyen gönül utansın
Cehennem misali ciğerime dol
Ateş ol yanmayan yürek utansın

İster rüyamda ol, ister hülyamda