Karınca Şaşırdı Şiiri - Emin Keven

Karınca Şaşırdı

Duygulara yansıyan bir mevsim
Uçan kuşun, yerdeki karıncanın
Ve bir papatyanın neşesi var bu mevsimde
Gülmek, unutmak nefreti
Kaybolup gidebilmek…
Renklerin dansını izlemek
Yeşilin her tonunu keşfetmek
Ağlarken, gülmek bu mevsimde olsa gerek
Kar beyazlığının yerine çiçeklerin beyazlığı…
Umutlar tazelenir,
Aşklar tekrar gözden geçirilir.
Bir umut ışığı olur bu mevsim.

Yaprak, çayır çimen ne varsa tabiatta
Hepsi mutludur.
Mutluluğun diğer adı…
Nefretin beğenilmediği,
Kardeşlikten, sevgiden bahsedilen bir mevsim bu.

Bir karınca, kelebeğin üç günlük ömrüne ağladı
Ağlarken ikinci gündü.
Kelebek güldü karıncaya,
Değer mi?
Üç günlük mutluluk bazen üç asra bedeldir dedi
Şaşırdı karınca!
Bu mevsim Nevruz’du.

Emin KEVEN
2006 Aralık