Kırıldı kalemim, ferman kesin.
Asla unutamayacak bu gözler, o sureti.
Rahmet yağarken hatırlayacak seni.
Dalıp uzaklara tefekkür ederken kurcalayacaksın bu havsalayı.
En umulmadık anda hayalin belirecek karşımda.
Lisanım yetmeyecek olanları anlatmaya.
Ey bu müstesna hayal, neye kırgınım biliyor musun?
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
