Kırık kanatları vardı havada kırılan aynanın;
aldım birleştirdim, tüyleri teker teker.
Çok çabuk ilerledi lokomotif ve onun çektiği vagonlar.
Karda kışta aştı, köprüleri, yolları, dağı bayırı.
Kıvançtır rüzgar için itmek ittiğini.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta