I.
deli taylar geçmekte ruhumun dehlizlerinden, dört nala...
hasret, narlıgöl misali taşmakta göz çanaklarımdan
nasipsiz gönlüm aşk kırıntılarıyla yetinmekte biteviye...
bir damla suyun rüyasına yatmış ruhumun güz artığı bozkırları
ay ışığı damlıyor kapadokya’nın kan çanağı simsiyah gözlerinden...
Her sey birdenbire oldu.
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Devamını Oku
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;