I
Kaf Dağı’na göçünce şiirimin ecesi
Kelam kalemden gitti, diyecek dil kalmadı…
Ciğerimde kanadı şebboyların beyazı
Gülîzarım tarumar, tutacak dal kalmadı…
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Çürüdüm unutulmuş takvim yapraklarında
Dermanım yârda kaldı, bende mecâl kalmadı…
Kurudu çiçeklerim lâlemde al kalmadı
Selâmı okuyacak seste Bilâl kalmadı…
Belli ki çok karamsar, hüzünlü bir anda yazılmış bu şiir. Kelimelerin kullanılışındaki ustalık,dilin zenginliği, sözcüklerin seçimindeki özen şiiri ayrıcalıklı kılıyor. Duyarlı bir yürek sesi. Kutladım tüm içtenliğimle Sn. Özcan.
Okumak büyük zevti...
Kurudu çiçeklerim lâlemde al kalmadı
Selâmı okuyacak seste Bilâl kalmadı…
yürekten gelenleri yürekten kutlarım yürek sevdanız daim kalp gözünüz açık olsun muhabbetle tam puan Özcandan özcana selam ile
kelam kalemden gitti diyecek söz kalmadı diyen usta şairin yüreğine selam olsun tam puanımla saygılarımı sunuyorum şair sağol
iyi yazıyor Sayın ÖZCAN..
bu da onlardan.
hayatta böylesine bedbin yaşayanlara yardım da kar etmez teselli ilede o kadere isyan bayrağını çekmişse umudunu ataşe atmış beraber yanmayı tercih etmiş demektir kutluyorum hüzün yüklü harika bir şir okudum yazan kalemi candan kutluyorum
10puan ant
İçten ve duyarlı dizeleri okumak güzel bir duguydu İrfan Bey, kutlarım. Mutluluklar sizinle olsun!(10on+)
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta