Sezai Karakoç’un diriliş nefesi hatırasına…
İster yak kalbimi, ister üfle geceme,
Bu gönül sana mühürlüdür ezelde.
Bir adımın yetsin, çözülsün bütün düğümler,
Sensizliğe mecbur değil bu yürek, bu kader.
Alsancak garı'na devrildiler
Gece garın saati bela çiçeği
Hiçbir şeyin farkında değildiler
Kalleş bir titreme aldı erkeği
Elleri yırtılmıştı kelepçeliydiler
Çantasını karısı taşıyordu
Devamını Oku
Gece garın saati bela çiçeği
Hiçbir şeyin farkında değildiler
Kalleş bir titreme aldı erkeği
Elleri yırtılmıştı kelepçeliydiler
Çantasını karısı taşıyordu
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta