Yüzüm ile yüzüm arasında çarpılmış bakışların fotojenik anı kalmış
Mir ölümcülün yalnızlıkları sarıyor kitabelerini.Seni okuyor yaramın dokunulmazları.Kanıyor aşk …
…:Sanık sandalyesine oturtulmuş ve idamını bekleyen son Mecnun gibi gelmeni bekliyorum…Benden gidişinden daha büyük ölüm olur mu ki?
…:Çek hele? Bu senli ölümleri yüreğimin mihenk taşından. Senin selanı duymak isteyen güzellere kapı açma …
-Düşlerimin dinamitli akışlarında taş bağrımdan eser yok. Sen hüzünlü yırtmacını giyip benden uzakları büyülerken, ben aşkın simyasında kayıp gülümü arıyorum.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta